در یک مطالعه بالینی طولانی مدت در مورد تأثیر نوشیدن امگا 3 بر کاهش افسردگی، محققان دریافتند که تفاوت معنی داری بین گروه دارونما و گروه امگا 3 وجود ندارد. یک مطالعه پنج ساله به بررسی تأثیر امگا 3 بر بهبود خلق و خو و پیشگیری از افسردگی پرداخت.
در این مطالعه، محققان به جای بررسی اختلال افسردگی اساسی (MDD)، به بررسی تاثیر مصرف طولانی مدت روغن ماهی امگا 3 بر روی مغز پرداختند. برای به دست آوردن اطلاعات کافی و دقیق در مورد ناهمگونی در یک مطالعه بالینی، مانند افسردگی، گروه بزرگی از بیماران مورد نیاز بود. محققان 18353 فرد بالای 50 سال را که در آن زمان هیچ نشانه ای از افسردگی نداشتند بررسی کردند.
نیمی از آنها مکمل دریافت کردند و نیمی دیگر مکمل امگا 3 دریایی به نام Omacor دریافت کردند که حاوی 465 میلی گرم ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و 375 میلی گرم دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) است. همه افراد حداقل به مدت پنج سال تحت نظر قرار گرفتند و افسردگی آنها با جلسات افسردگی بالینی و سوالات سالانه در مورد وضعیت آنها ارزیابی شد.
عدم تاثیر امگا 3 بر افسردگی
محققان هیچ تفاوتی بین گروه دارونما و گروه امگا 3 پیدا نکردند. با این حال، نتایج آزمایشات بالینی گروه امگا 3 افزایش بسیار کمی را در علائم افسردگی نشان داد که از نظر آماری معنی دار بود.
چنین نتیجه ای به معنای افزایش خطر افسردگی با مصرف مکمل امگا 3 نیست و در این مطالعه تمام احساسات برای مدت طولانی ثابت مانده است و این نتیجه نشان می دهد که تاثیر نوشیدن امگا 3 در طولانی مدت کاملا خنثی
لازم به ذکر است که هیچ مطالعه ای نتیجه قطعی ندارد. محققان در این مطالعه محدودیت هایی مانند استفاده از غلظت کم دو اسید چرب امگا 3 داشتند که در نتایج بسیار موثر بود. سال ها تحقیق در مورد ناهماهنگی امگا 3 باعث شده است تا محققان حدس بزنند که اثرات مکمل های EPA و DHA باید متفاوت باشد.
مقاله ای در اوایل سال جاری منتشر شد که 38 کارآزمایی بالینی تصادفی شده امگا 3 را مورد ارزیابی قرار داد و دریافت که EPA فقط تمام مزایای سلامتی مفید بدن را دارد و مصرف DHA ممکن است در وهله اول از این اثرات جلوگیری کند. بنابراین، استفاده از این دو اسید به صورت ترکیبی می تواند اثرات مفید EPA را خنثی کند.
مطالعه دیگری در لندن نشان داد که دوزهای بیش از حد اسیدهای چرب امگا 3 می تواند التهاب بافت عصبی را که با افسردگی اساسی مرتبط است کاهش دهد.